Wycieczka do Krakowa i Bochni
Obchodzony 4 grudnia Dzień Górnika oraz zbliżające się Święta Bożego Narodzenia stały się okazją do wyjazdu do kopalni soli w Bochni oraz na Jarmark Bożonarodzeniowy do Krakowa.
W pierwszym dniu zwiedziliśmy Kraków. Odwiedziliśmy wzgórze wawelskie, a na nim Zamek Królewski – katedrę św. Stanisława i św. Wacława (wykończoną złotą kopułą), która to była miejscem koronacji i pochówku Królów Polski, kryptę Józefa Piłsudskiego oraz marmurowy sarkofag prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego i jego żony Marii, Dziedziniec Zamkowy i Smoczą Jamę. Mogliśmy usłyszeć i podziwiać hejnał z wieży Kościoła Mariackiego.
Na Rynku Głównym odbywał się coroczny Jarmark Bożonarodzeniowy. Świąteczne dekoracje i stoiska na tle zachodzącego słońca robiły niebywałe wrażenie. Wieczorem pożegnaliśmy Kraków.
Pojechaliśmy do oddalonej o 50 kilometrów Bochni, miasta statystycznie większego niż znana nam Wieliczka.
To właśnie w Bochni w 1251 roku powstał pierwszy w Polsce szyb umożliwiający wydobycie soli kamiennej. Eksploatacja złóż trwała do 1990 roku na głębokości do 250 metrów (w Kłodawie 600m). Po zjeździe windą czekała na nas unikatowa atrakcja, jaką jest podziemna ekspozycja multimedialna, która całkowicie przeniosła nas w podróż w czasie od panowania Bolesława Wstydliwego i świętej Kingi po króla Kazimierza Wielkiego, żupników genuańskich i cysterskich mnichów.
Była to niezwykła podróż przez unikatowe komory solne, wykute w soli kaplice i rzeźby oraz narzędzia i urządzenia górnicze. Dwugodzinną trasę pokonywaliśmy pieszo chodnikami, schodami i kolejką osobową. Czekała na nas podziemna restauracja, boisko, plac zabaw i sklepik z pamiątkami.
Z geologicznego punktu widzenia warto wspomnieć, że złoża soli kamiennej na południu Polski powstały w wyniku wypiętrzenia się ich w okresie fałdowania alpejskiego, a więc w okresie, kiedy powstawały Karpaty. Złoża te są młodsze niż złoża w kopalni soli w Kłodawie. Zwiedzane przez nas miejsca wpisane są na Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości – UNESCO.
Ewa Przeor
